Oostenrijk vraagt wat voorbereiding met een camper, want als je dat land in wilt wordt je voertuig automatisch gewogen d.m.v. lussen in de weg. En ze zijn streng! We hebben wel begrepen dat 80% van de campers te zwaar zijn, en ook wij balanceren op het randje van 3.5 ton, zeker als we de fietsen bij ons hebben. We zijn eens, voor vertrek,naar de weegbrug geweest. Leo stapte uit om ons aan te melden, en toen woog de camper precies 3.5 ton. Toen Leo instapte waren we te zwaar, maar ja, alleen op vakantie is zo ongezellig! Dus in Oostenrijk (geldt ook voor Zwitserland) minder schoon water in de tank, vuil water eruit en niet te veel diesel tanken, dat scheelt veel gewicht.

Via de Karawankentunnel Oostenrijk in. Hoewel het zwaar bewolkt was, was het wel droog en gaandeweg werd het beter. Zodoende zagen we toch nog veel bergen en er lag zowaar sneeuw. Een groot gedeelte van de route gaat door tunnels, dat is dan wel weer jammer. En druk, werk-aan-de-weg, maar voor je het goed door hebt ben je er doorheen. Bij Salzburg de grens over naar Duitsland en kort daarna hebben we buiten in het zonnetje kunnen lunchen.

Bij Ulm weer op een parkeerplaats gestopt om te overnachten en al gauw de Altstadt in. We hadden geen plattegrond maar de torens van de enorme kathedraal wezen ons de weg, al leek het wel of ze ook aan de wandel waren! Kathedraal bekeken en wat rond gekeken in de omringende straatjes. Mooie vakwerkhuizen en prachtig versierde gevels, gezellig. We vonden zowaar de camper weer terug. Stonden we in Kranj alleen op een parkeerplaats, in Ulm stonden we met velen. Een gratis plek, dat is denk ik het verschil;).

De volgende stop was in Heidelberg. Onderweg er naar toe weer heel veel files, maar om half één waren we op een prachtige camperplek in Ladenburg. Na een snelle lunch op de fiets naar Heidelberg, langs de Neckar, en in de Altstadt de fietsen geparkeerd. Wat een mooie stad en wat gezellig! Prachtige vakwerkhuizen, bakken geraniums, leuke winkeltjes, helemaal leuk. Natuurlijk ook weer een grote kerk die we bekeken hebben en ja, er was ook een quiltwinkel! Dat kostte natuurlijk ook veel tijd, want daar heb ik heerlijk gesnuffeld. Een stapel lapjes rijker gingen we weer verder. Ook veel winkels gezien met koekoeksklokken, dirnljurkjes en kerstspulletjes. Hier kunnen ze in Duitsland zowaar een winkel mee vullen waarin je bijna kunt verdwalen. Echt genieten!

Ja, en dan moet het er echt van komen, het laatste stuk van de reis. Nog even rustig ontbijten, nog even koffie drinken en ... rollen maar. Op tijd in Nederland om een voetbaltraining mee te maken van onze vijfjarige kleinzoon. Ook belangrijk! Heerlijk om ook de anderen weer te kunnen knuffelen! Met het vooruitzicht dat de rest de komende dagen volgt! 
En zo kwamen we uiteindelijk, na ruim 7000 kilometer, 's avonds laat aan in Zuilichem, aan het einde van alweer een prachtige reis.

Leuk dat jullie weer meegelezen en meegeleefd hebben. We hebben weer veel reacties, appjes en mailtjes ontvangen. Dankjewel allemaal!

En zoals na iedere reis ook nu weer onze dank aan Degene die erbij was en ons weer veilig thuis bracht. We realiseren ons steeds weer dat we heel erg gezegend zijn dat we zo mogen genieten van Gods schepping terwijl er mensen zijn die van dit soort reizen (okay, sommigen moeten er niet aan denken ;)) alleen maar kunnen dromen en veel mensen kunnen zelfs dat niet omdat ze alleen maar bezig zijn met overleven. We zagen het onderweg op het journaal: tornado's, overstromingen, bosbranden, geweld, noem maar op. Wat zijn wij dan bevoorrecht dat we zo mogen genieten! Als je daar over nadenkt, vindt je dankbaarheid bijna geen woorden!