15 en 16 juli ( 171 en 107 km)

Via Barberton naar de kleine grensovergang Bulembu  naar Swaziland. Een prachtige tocht door berglandschap. Na Barberton werd het rustig op de weg en bij de grensovergang waren we de enigen. Vriendelijk geholpen, snel een stempel en ook aan de kant van Swaziland ging het heel snel. Toen nog een security controle. Deze meneer waarschuwde ons dat de weg een gravel weg  werd. Nou, daar had hij gelijk in. Er werd daar intensief gereden door vrachtwagens die omgezaagde bomen vervoerden. Het pad was helemaal stuk gereden, grote keien en diepe sporen,  het was puur survival. Wie hier geen 4 x4 heeft, kan het vergeten. Bonkend en schuddend kwamen we vooruit. De camper zat onder het stof en binnen stond er niets meer op zijn plek. Maar als je van een gave rit houdt is dit geweldig! Eindelijk kwamen we bij Pigs Peak, waar we even de markt en de supermarkt  bezocht hebben. Bijzonder om, net als 9 jaar geleden, hier de enige blanken te zijn! Daarna snel verder naar Malolotja Game Reserve.  Een heel afgelegen  eenvoudige camping zonder stroom.  Wel warm water: twee grote watertanks werden verwarmd door een houtvuur , en via dunne pijpjes ging het water naar de kraan. We waren weer de enige kampeerders, dus heel rustig. De camping is hoog gelegen, vanaf ons plekje een mooi uitzicht, maar door de hoogte was het er heel erg koud. Vroeg naar bed,met sokken, legging en vest onder dekbed en deken! Lekker geslapen tot 8.30 uur, zodat we in de zon konden ontbijten, in gezelschap van bokkies en dassies.

Verder naar Mlilwane Game Reserve. Eerst via Rose Craft, net buiten Malkrens, waar een aantal winkeltjes staan waar handarbeid verricht en verkocht wordt. Handgemaakte kaarsen, heel apart, sjaals gemaakt  van de binnenkant van bamboe, mooie batiks, en nog veel meer. Iets heel anders dan de geijkte souvenirs. Wij hadden er over gelezen in een (Nederlands) tijdschrift, Mzanzi (Bedankt Jeroen!) en dat hadden we ook bij ons. Daar stond ook een foto in van een van de dames die de kaarsen maken. We lieten het blad zien en ze waren dol-enthousiast!  Ook de baas moest er aan te pas komen. We hebben het blad maar cadeau gedaan.

Aangekomen op de camping van Mlilwane Game Reserve zagen we meteen al 3 nijlpaarden liggen, wat een kolossen. Nadat we ons aangemeld hadden konden we meteen een game-walk maken met een gids. Anderhalf uur gewandeld, en veel geleerd over dieren en planten. Het werd al donker toen we weer bij de camper kwamen. Op deze camping kan niet gewandeld worden als het donker is, de beesten lopen hier gewoon rond. Terwijl wij nog even buiten zaten (hier is het gelukkig niet zo koud meer) kwam er een prachtige waterbok bij ons tafeltje staan, geweldig!

17 en 18 juli (10 met camper, 27 met huurauto)

Deze dag hadden we liever overgeslagen. Leo vond gisteren al dat de camper zo slecht trok en wilde even naar een Nissan garage. Bij de receptie waren ze zeer behulpzaam om de garage te bellen en die wilde ons komen halen, maar we dachten er zelf heen te rijden. Van de camping af was al een probleem, maar toen we onderweg een heuvel op moesten stopte de camper er mee. Gelukkig kwam er net een politieagent aan en die belde een sleepdienst. Na een half uur kwam er een sleepwagen, maar die was te licht om de camper te trekken. Weer een half uur later kwam er een oplegger waar de camper met veel moeite opgetakeld werd, en wij mochten mee in de cabine van de eerste wagen, met z'n drieën voorin en hoezo, gordels? Na een paar kilometer kregen we een nieuwe chauffeur voor de oplegger want de eerste mocht niet rijden met zo'n zware vracht. Toen moesten wij ook overstappen naar de oplegger. Wij zaten met angst en beven steeds in de spiegel te kijken, want we hadden er niet zo veel vertrouwen in dat de camper er op zou blijven staan, gezien de rijstijl van de chauffeur en het gebrek aan onderhoud aan het wegdek, maar het ging goed. Bij de garage bleek de versnellingsbak finito te zijn. Ze hadden geen nieuwe op voorraad, moest uit Johannesburg komen, kon niet meteen geregeld worden want internet lag eruit, en toen bleek dat de onderdelen er vrijdagmiddag pas zullen zijn. Dan beginnen ze aan de reparatie, maar dan wordt het weekend en maandag is een vrije dag, dus dinsdag, als alles meezit, kan de camper misschien klaar zijn. Wij blij:(. We zijn nu twee weken op stap met de camper en al aardig problemen gehad. Gelukkig heeft Bobo telefonisch toegezegd om de vorige kosten plus de helft van deze kosten te vergoeden, maar het kost wel veel tijd. Uiteindelijk hebben we een auto gehuurd (de laatste die op voorraad was, maar moest nog uit Mbane komen, geeft niet, we wachten wel) en een hotel (met internet) besproken. Spullen uit de camper overgeladen in de auto, en hotelwaarts. Vanuit het hotel een lodge besproken voor de komende dagen, zodat we vandaaruit e.e.a. kunnen gaan bekijken. Van de nood een deugd maken, heet dat. Volgens de mevrouw van de garage kan het ook zo zijn dat God ons ergens voor wil bewaren door ons een paar dagen langer daar te houden. Lief en behulpzaam mens! We zullen dat nooit weten, denk ik.

Volgende morgen vertrokken naar Willows Lodge in Malkrens, waar we een leuk selfcatering huisje hebben, van alles voorzien. Het weer valt wat tegen, het heeft vannacht heel hard geregend en het blijft bewolkt. Volgens de verwachting wordt het morgen weer mooi! Eerst maar eens een dagje bijkomen, morgen weer verder.

19, 20 en 21 juli

Heerlijk geslapen en genoten van de luxe van een 'eigen' badkamer. Vandaag lekker warm, dus fijn buiten in de zon gezeten. Ook naar de souvenir market in Ezulwini en de craft market in Malkrens geweest, leuke cadeautjes gekocht. Terug bij de lodge, om 17.00 uur, belde de garagemevrouw dat de camper klaar was!!! We wisten niet wat we hoorden. Eindelijk alles geregeld voor de komende dagen en dan toch de camper. Meteen in de auto gesprongen en naar Manzini gereden waar de camper voor ons klaar stond, gewassen en wel. Ze hebben echt heel hard gewerkt om ons te helpen, geweldige mensen. Toen in het donker terug, Leo met de camper, ik met de huurauto. Dat was best spannend, er liep nog een koe op de weg, een fiets zonder licht en er wordt daar ook druk gewandeld op de vluchtstrook. Allemaal slecht te zien in het donker. Nu staat er dus een camper én een auto voor de lodge, doe maar duur:). Voor morgen hadden we al een gamedrive geregeld en dus gaan we daar met de auto naar toe, we mogen er toch niet zelf rijden, en we hebben nog een volle tank benzine dus die gebruiken we maar. Zondag blijven we dan nog in de lodge, dan kunnen we maandag weer de auto inleveren (lukt nu niet meer, het weekend is begonnen) en de reis vervolgen, met zo langzamerhand een zo goed als nieuwe camper!

Volgende dag dus het Mkhaya Game Reserve bezocht. Dit moet je van te voren bespreken en om 10.00 uur werden we bij de afslag naar het park opgehaald. Met eigen auto naar de ingang van het park gereden, waarbij we met onze huurauto door het water moesten, spannend, maar het ging prima. Mkhaya is bekend om zijn bescherming van de neushoorns, en doordat deze dieren gewend zijn aan de jeeps van de rangers komen ze soms heel dichtbij. We hebben ze heel veel gezien en inderdaad pal voor de jeep. Dat is toch wel indrukwekkend, wat een kolossen! Je mag dan niet gaan staan of buiten de jeep hangen, dan voelen ze zich niet bedreigd. Maar je moet er niet aan denken dat zo'n beest kwaad wordt. Ze zien slecht maar horen en ruiken goed, en rennen kunnen ze nog beter! Tijdens de lunch bij een lodge liepen er een paar Nyala's, een soort antilope, langs onze tafeltjes, zelfs één met een kleintje. Mkhaya heeft de Big 3, de neushoorn, olifant en buffel, maar de laatste twee lieten zich niet zien. Wel heel veel andere dieren dus het was weer genieten.

Zondag weer heerlijk bijgekomen van alles en in de zon zitten lezen. 's Avonds de dienst in Zuilichem beluisterd. We kunnen we weer tegen.

22 juli (130 km)

Eerst de huurauto ingeleverd en toen verder naar Simunye, naar Shewula Mountain Camp, een z.g. community camp. Dit is een lodge annex camping die gerund wordt door de lokale bevolking. Bij aankomst Maandag hoorden we Nederlands praten, bleek er een groep Nederlanders te zitten. Wij konden ons meteen aansluiten voor een cultural walk, een bezoek aan een twee families die ons wat van hun gewoontes wilden laten zien. De man die de camping leidde was onze gids en hij leerde ons in hun taal ons bezoek aan te kondigen en hoe we ons hoorden te gedragen. Bij de eerste familie maakten we kennis met de grootvader die ons meteen zijn outfit als strijder toonde. Ook waren er twee vrouwen aan het stro vlechten. We mochten in hun hutjes kijken en bij hun moestuin. Ze vonden het heel leuk om gefotografeerd te worden en wilden dan meteen het resultaat zien. Bij de tweede familie kregen we eigengemaakt (mais)bier, griezel, en werd er gedanst. Beide families kregen daar geld voor en wij hebben er van geleerd. 's Avonds hebben we met de groep Nederlanders gegeten van de braai, gezellig. Toch zijn wij blij dat we samen op stap zijn, steeds met allemaal mensen om je heen dat trekt ons niet, maar voor een dagje is het wel leuk. Morgen richting Mozambique, dus voor het vervolg van onze reis op het knopje Mozambique drukken!

Als u in het linkermenu op Zuidelijk Afrika klikt, ontvouwt zich rechts een menu met Zuid Afrikaanse landen en vind u het knopje Mozambique.

*Vandaag begonnen met anti-malaria-pillen (Malarone)