Dinsdagochtend vertrokken we met Willem en Avril naar Orania. Een heel bijzonder plaatsje: mooie huizen, mooie tuinen zonder hek, alleen blanken (we hebben het even niet over discriminatie) en zelfs een eigen vlag en eigen geld, de Ora.
We parkeerden de vouwwagen en camper op een mooie camping met uitzicht op de Oranje Rivier en gingen meteen het dorp bekijken. Allereerst langs het standbeeld van een koeksister, een nationale lekkernij, en vervolgens naar een heuvel waar we de vlag van Orania konden bekijken en een rij borstbeelden van (blanke) premiers van Zuid Afrika tot 1994. Natuurlijk hebben we ook Ora's gekocht, als souvenir. We konden overigens gewoon met randen betalen, zelfde waarde.
En weer uren gepraat, over Lebone, over politiek, over Zuid Afrika's problemen met stroom en werkeloosheid, over verleden, over plannen, over ...... We raken nooit uitgepraat!
De volgende morgen was het echt op en over: alweer afscheid nemen! Van Willem en Avril, mensen waar we van houden en die we bewonderen in hun volharding om zwarte weeskinderen een goede toekomst te geven. Al lijkt het soms dweilen met de kraan open, ze blijven doorzetten, respect!!!
En zo gingen we weer samen verder, naar het Mokala Game Park, een mooi park met oneindig veel bokkies in heel veel soorten. Ook weer zebra's, aardvarks en struisvogels gezien. We hadden een prachtig plekje aan een plas op een camping met maar zes plaatsen, heerlijk stil. Vanaf onze stoel zagen we de zwijnen spetteren in het water!
Voor we weer verder gingen ook nog even bij het conferentiecentrum (groepsverblijf) gekeken of dat eventueel geschikt is voor de jongeren uit Heusden, en ook wat foto's genomen. Het zag er prima uit en ik kan me voorstellen dat ook het zwembad erg aantrekkelijk is!
Van de camping naar de uitgang van het park was al een gamedrive op zich. Opnieuw veel dieren gezien! Toen we eindelijk weer op asfalt reden gingen we naar Kimberley om bij een vormalige diamantmijn te gaan kijken (gesloten in 1914).
We gingen, na een film bekeken te hebben, met een lift naar een mijngang en daar kregen we een simulatie van een ontploffing in een mijngang, wauw! Verder moet je er vooral niet aan denken dat je daar je dagen moet doorbrengen. Heel indrukwekkend was het enorme gat (the Big Hole) wat gegraven is op zoek naar diamanten.
We hadden geluk, toen we net klaar waren met de rondleiding en net voorzien waren van koffie en cola, was het 12 uur en ging de stroom er weer af, voor 2.5 uur! Geen film, geen mijngang in, geen koffie en donker in de winkeltjes. Er arriveerde juist een Nederlandse groep, die konden dus alleen bij het grote gat kijken! Wat een ramp voor de economie, die dagelijkse urenlange stroomonderbrekingen! En waarschijnlijk gaan ze dat nog verder uitbreiden! Om de kosten van het illegaal aftappen van stroom te dekken krijgen de mensen die netjes hun rekening betalen dagelijks een aantal uren geen stroom. Onbegrijpelijk!
Tja, en toen moesten er kilometers gemaakt worden. Via Warrenton en Vryburg naar een camping bij Delareyville voor één overnachting. De camping ligt aan een meer en het uitzicht was mooi, maar de camping minder. Volgende dag gauw verder dus, richting Pilanesberg.
Daar aangekomen was er gelukkig nog een plekje voor ons. De schoolvakantie is begonnen en het is heel druk op de camping. Gelukkig wel grote plaatsen, dat scheelt. Het betalen gaf nog wat problemen, want er was weer eens een stroomuitval. Volgende dag dan maar!
's Morgens om 4.45 uur ging de wekker, om 5.15 uur melden voor een gamedrive. Donker en koud, in een open jeep op weg. Het werd een prachtige rit, waar we een leeuwenfamilie (op afstand) zagen en heel veel olifanten in allerlei afmetingen. De kleinste was één week oud, zo lief om te zien.
Ook een stel giraffen, waarvan er één een berg aan het beklimmen was; sportief beest! Verder ook nijlpaarden, een hyena, heel veel zebra's en bokkies, kortom: de moeite waard!
We mochten ook zelf rijden in het park, maar de wegen zijn smal en het was, dankzij de vakantie, heel druk, dus dat leek ons niet handig. Dus na een middag luieren nog maar een gamedrive gedaan. Omdat deze pas om 5 uur 's middags begon reden we een groot deel in het donker, dat was jammer. Toch een paar neushoorns naast de auto gehad, indrukwekkend. En bijna aan het einde van de rit, een leeuw en een leeuwin! Helemaal blij!
Na totaal zes uur off-road hobbelen waren we versleten, maar heel tevreden!
Zondag en maandag brachten we door op Dube Private Game Lodge, in de buurt van Brits. Een luxe, ruim opgezette camping in een privé park, met een heerlijk zwembad. Nog even genieten van de Afrikaanse zon, want hoewel de winkels zomeruitverkoop hebben en de winterkleding de winkels vult, is het nog steeds heel warm.
Ook op deze camping lopen weer dieren. Geen wild deze keer, maar een aantal ezels, volop eekhoorns, en de allermooiste vogels. En zolang we onbeweeglijk bleven zitten kwamen ze vlakbij onze stoelen. Pas op de laatste dag verdween er een tomaat van de ontbijttafel: bleken er toch ook apen te zitten!
En ja, dan is het echt de allerlaatste dag. Op tijd gestart met opruimen en schoonmaken van de camper, nog even koffie en rijden maar, richting Kempton Park bij Johannesburg waar de camper weer ingeleverd moest worden. Daar aangekomen konden we de koffers, die we bij aankomst bij Bobo achtergelaten hadden, inpakken en wegen. Dat was nog een gepuzzel, veel te veel souvenirs en cadeautjes. Het was een kwestie van proppen en stouwen!
We werden uiteindelijk naar de luchthaven gebracht waar we op ons gemak konden inchecken: om 20.00 uur vertrok ons vliegtuig naar Parijs, en dankzij een mevrouw die een beetje makkelijk telde kon alle bagage mee. Dus op de luchthaven nog maar een paar cadeautjes gekocht, we waraen toch al voorbij de weegschaal;)
Toen kwam het moeilijkste van de reis: urenlang in het vliegtuig zonder dat je kunt slapen! De verlichting in het vliegtuig gaat grotendeels uit,en je kunt alleen nog een beetje suffig zitten en af en toe een spelletje op de telefoon want die geeft wat licht. Eindelijk landden we om 5.30 uur in Parijs waar we met een metro naar een andere gate moesten (en maar sjouwen met die koffer en tassen) en vertrokken we om 7.10 uur voor het laatste stuk naar Amsterdam. Daar konden we de grote koffers in ontvangst nemen waarna we de hele boel naar de trein zeulden. Werden we toch weer een beetje warm, want de temperatuur was in Nederland 20 graden lager dan in Afrika! Brrr! In Geldermalsen haalde één van onze zonen ons met de auto af en bracht ons naar huis. Toen konden we meteen alvast wat verhalen kwijt want wat hebben we weer een prachtige reis gehad! Nog even een tijdje na genieten en proberen het Afrikaanse tempo nog een poosje vast te houden!
Voor (meer) foto's: menu/Zuid Afrika 2019/Terug naar Johannesburg/ foto's terug naar Johannesburg
Maak jouw eigen website met JouwWeb