Na een vrije dag aan het strand wilden we eigenlijk de volgende camping (met douche!) overslaan en nog een dag aan het strand blijven, maar toen begon het te regen dus werd er 's morgens op de camperdeur geklopt: om 10.00 uur rijden we!
Via een lange hobbelige piste kwamen we op de camping bij Fort Bou Jerif, een fort waar men vroeger opgeleid werd voor het Vreemdelingenlegioen. Vanwege de regen kwam er niet van om te gaan wandelen, het was al een klus om bij het toiletgebouw te komen. De grond veranderde in een glibberige klei, dus de volgende morgen was het glibberend de piste terug naar het asfalt. 10 Kilometer waar we vijf kwartier over gedaan hebben. Daarna vlotjes verder gereden, weer via Guelmin waar we nog wat extra souvenirs kochten, naar Sidi Ifni, een leuk kustplaatsje met Spaanse bouwstijl, veel wit met blauw. Op het hoger gelegen gedeelte vonden we het (leegstaande) voormalige Spaanse consulaat, het koninklijk paleis en het gerechtshof, wit met blauw en met Art Deco decoraties. Zelfs de moskee was in dezelfde stijl. Toen wij daar rondliepen was er net een kranslegging t.g.v. de onafhankelijkheid van Frankrijk in 1965 en aan de kleding te zien waren daar een paar belangrijke mensen bij.
We hebben even verder langs de kust naar het noorden bovenop een klif overnacht. Om er te komen moest weer een flinke greppel gepasseerd worden, wat met hulp van Hans lukte. Centimeterwerk! Wat een prachtige plek, alweer! Via een paadje zijn we naar het strand afgedaald waar een enorme rotsboog te zien was. En een geweldige branding. Gigantisch mooi! We zijn onder de boog door gewandeld, maar besloten al vrij snel om terug te gaan want er kwam een donkere lucht aan. Die verplaatste zich sneller dan wij en dus kwamen we kletsnat bij de camper, net op tijd om een prachtige regenboog te zien. De volgende morgen allemaal tegelijk vertrokken vanwege de lastige greppel. De meesten kwamen we goed overheen, voor één was het een stuk moeilijker en moest er weer druk gewerkt worden: stenen sjouwen, grond weghalen en de rest van de groep gezellig kletsen in de zon. Verschil moet er nu eenmaal zijn! Gelukkig kwam het weer goed en konden we verder naar Taghazout via een prachtige kustroute. Onderweg Agadir even in geweest, naar de Carrefour. Wat een hectisch verkeer! En wat een verschil met de achter ons liggende weken! Veel andere campers gezien, veel toeristen, duidelijk een heel ander deel van Marokko. Geef ons de woestijn maar, maar dit hoort er nu eenmaal ook bij.
In Taghazout kwamen we op een camping terecht met een prachtig uitzicht over de oceaan. En prima sanitair! Wij stonden heerlijk achteraan de camping, zonder buren, heerlijk rustig. Wel stond er een harde wind, dus lekker even buiten zitten was er niet bij. De volgende morgen meteen verder naar Essaouira, een charmant stadje aan de kus met een Medina die door de UNESCO op de Werelderfgoedlijst is gezet.
We hadden plaatsen op een parking bij de stadsmuur zodat we zo het stadje in konden en aan de andere kant de haven. Een drukke parkeerplaats met weinig ruimte bij de camper, maar ideaal gelegen. Eerst naar de haven want aan het einde van de middag kwamen de vissersboten binnen. Bijzonder om al die verschillende vissoorten te zien, hoe de schepen gelost werden en de netten nagekeken en gerepareerd werden. Het was er een drukte van belang, niet alleen vanwege de mensen maar ook vanwege de meeuwen. Waar we dan ook behoorlijk overlast van hadden! Aan de rand van de parkeerplaats waren simpele vistentjes en die gooiden hun afval in containers en de meeuwen waren natuurlijk constant op zoek naar eten. Wat een geschreeuw! En ze zaten ook steeds op de camper met hun visafval, en maar kakken! Na een paar dagen ben je daar wel klaar mee.
Onder leiding van Hans en Nancy een wandeling door de Medina gemaakt om ons wat wegwijs te maken zodat we de volgende dagen zelf de leuke plekjes op konden zoeken. Ook een wandeling door de joodse buurt, waar veel werkplaatsen zijn waar we konden zien hoe dingen gemaakt worden. Zo zagen we een weverij, een bakkerij en diverse werkplaatsen waar prachtige houten artikelen gemaakt worden. Essaouira is vooral bekend om het vervaardigen van houten voorwerpen van de Thuja (soort conifeer) die ingelegd worden met stukjes hout van citroen- en notenbomen, paarlemoer en koper- en zilverdraad. Prachtige werkstukken, en heel arbeidsintensief.
En zo hebben we ons een paar dagen vermaakt met winkeltjes kijken, uit eten, rondkijken op de haven en wandelen naar het strand. En tussendoor regelmatig in de camper gezeten want het heeft me daar toch geregend! Gespoeld gewoonweg! Zo stonden er heel gauw grote diepe plassen en was het pootje baden, ook voor de meeuwen. Na zo'n bui werd er in de winkelstraatjes meteen gewerkt om het overtollig water weg te krijgen. Er is echt héél veel water naar beneden gekomen in deze paar dagen. Wel een goede manier om de meeuwenpoep weer van de camper te krijgen;). De bedoeling was om de laatste dag in Essaouira met de campers aan het strand te gaan staan, maar na al dat water was het risico van verzakken te groot, dus bleven we op de parkeerplaats. Jammer, maar het kon niet anders.
Maak jouw eigen website met JouwWeb