Op een gegeven moment was ik zo in alles verdiept dat ik even een golf niet aan zag komen: nat en zanderig liepen we dus weer terug naar de auto terwijl het aardedonker was. Zo konden we ook nog genieten van een prachtige sterrenhemel! Een onvergetelijk uitstapje!

Aan de kust bij Kosi Bay liggen vier meren en daar zouden we de volgende morgen een boottocht gaan maken. Al gauw kwam de eigenaar van de camping melden dat we pas 's middags opgehaald zouden worden i.v.m. het weer. Het waaide flink en het was bewolkt. Dat bleef het, maar de wind werd iets minder dus kon de boottocht doorgaan. We werden opgehaald met een 'open bakkie' en Leo mocht achterop zitten op een jerrycan! Hoe luxe wil je het hebben;).

Met de boot, een vrij primitief geval, en zes medepassagiers maakten we een mooie tocht over de meren en zagen de visvallen waar volgens een oeroude methode vis gevangen wordt. Aan de rand van één van de meren stonden pelikanen en in het midden lag familie Nijlpaard. Er was zelfs een heel kleintje bij. Vader nijlpaard vond dat we te dichtbij kwamen en dankzij het ondiepe water kwam hij op de boot af gerend! Omkeren maar dus! Op gepaste afstand van de familie mochten we het water in en foto's maken met de nijlpaarden op de achtergrond. Helaas waren dat de enige nijlpaarden en de krokodillen die daar ook thuis horen bleven onzichtbaar.

Doordat het water zo ondiep was zagen we kinderen uit school komen die hun lange broek (schooluniform) uittrokken en door het water naar de overkant liepen (een flinke afstand), daar hun lange broek weer aantrokken en verder gingen. Volgend de gids lieten de mensen en de nijlpaarden elkaar met rust!

Het 'bakkie' bracht ons weer naar de camping terwijl Leo achterin vergezeld werd door een paar lifters. Er was nog een jerrycan beschikbaar en de andere lifter zat met zijn billen op de rand van de auto. Een paar dagen terug zagen we bakkies met een heel stel schoolkinderen achterin, zittend op rand.  Kun je je bij ons niet voorstellen!

Al vroeg weer op weg met gids Edwin, eerst naar het dorp om benzine te tanken (hij) en geld te pinnen (wij) en toen richting grens met Mozambique. Via oneindige zandpaden kwamen we uiteindelijk bij een hek met prikkeldraad waar we lopend doorheen konden en zo kwamen we in een ander land! Niet echt illegaal want er stonden militairen bij het hek;), maar paspoorten waren niet nodig.
Aan de andere kant was een markt(je) wat heel bezienswaardig was: veel hokjes en kraampjes van riet en allerlei plastic zeiltjes waar van alles gebakken werd: kip, vis, aardappeltjes. Ook werd er veel goedkope sterke drank verkocht o.a. rum. We hebben er ook palmwijn geproefd, puur matuur, zo van de palmboom. Stinkt behoorlijk en de smaak, nou ja, twee slokjes waren ook wel voldoende. In zo'n hutje stond, als in een restaurantje, een tafel met banken en daar hebben we gegeten, echt Afrikaans, rauwkost, pap (maïsmeel) en kip. Voor de maaltijd je handen wassen in een bak water en eten met de vingers.
Natuurlijk heb ik op de markt nog mooie lappen gekocht, kan ik thuis weer aan het werk. De vrouwen hier houden van kleuren, en ik ook;)
Na een tijdje rondgeslenterd te hebben werden we weer naar de camping gebracht en toen was het toch echt tijd om te vertrekken van Kosi Bay. We zijn er al langer gebleven dan de bedoeling was, maar het was er ook zo heerlijk!

Na onderweg weer heel vaak geremd te hebben voor koeien op de weg kwamen we aan het eind van de middag aan in Hluhluwe, op camping Bonamanzi. De camping ligt in een game reserve en we moesten een heel eind rijden van de ingang naar de receptie en vervolgens naar de camping. Onderweg heel veel nyala's gezien en terwijl we de camper goed zetten (waar is de zon, de schaduw en staan we waterpas) stond een grote gnoe ons rustig te bekijken. Behalve de vogels horen we niets, helemaal goed!

snelheid. Een half uur later waren we in het Hluhlue iMfolozi Game Reserve. Het park was prachtig begroeid en dat maakt het zoeken naar wild erg moeilijk, voor leeuwen en luipaarden, dus die hebben we dan ook niet gezien. Wel buffels, neushoorns, olifanten, een krokodil en natuurlijk bokkies. Ook mooie vogels en bloemen. De zon kwam al snel door en het vest kon uit: weer een warme dag.
Terug bij de camping zijn we meteen vertrokken naar Ilala Weavers, een museum/shop/restaurant waar van gras geweven manden en schalen verkocht worden door mensen van de Zulu-stam. Twee dames lieten zien hoe de manden gemaakt worden, wat een werk! Natuurlijk cadeautjes gekocht hoewel we geen idee hebben hoe alles voor de thuisreis in de koffer moet, maar dat is van later zorg;) Het mooie van dit soort winkels, vinden wij, is dat je kunt zien dat de produkten echt daar gemaakt worden, vaak zie je geïmporteerd spul.

Het was niet ver naar St. Lucia waar we ons eerst aanmeldden voor een boottocht op het meer voor de volgende ochtend en een plekje vonden op Sugar Loaf campsite, een eenvoudige camping vlak bij zee.

De boottocht viel een beetje tegen, het was fris met een beetje regen en de bemanning deed ongeïnteresseerd, voer domweg achter de boot vóór ons aan. Heel toeristisch, de ene boot na de andere. Er werd maar een kort stuk gevaren, van de ene hippo-familie na de andere en dan weer terug naar het beginpunt. We hebben wel veel nijlpaarden gezien, maar door de hoge waterstand waren de krokodillen afwezig. Die liggen graag op zandbanken, en die lagen nu onder water.

Met de camper nog een mooie rit gemaakt richting Cap Vidal, door een prachtig natuurgebied. Bij een uitzichtpunt aan zee even uitgestapt ondanks waarschuwingsborden voor allerlei gevaarlijke dieren om even van het geweldige uitzicht te genieten: rotsen, strand en een geweldige branding! Toch loop ik dan niet lekker, voelt toch niet zo veilig. Toch zagen we onderweg alleen maar zebra's, bokkies, apen en Wildebees (Gnoes). 

Weer in de buurt van de camping nog even op het strand gewandeld, het was weer lekker warm, en dus besloten dat we nog even de kust blijven volgen.

We kregen van een Nederlands echtpaar een tip over een camping aan de kust bij Salt Rock, 50 km voor Durban, en dat leek ons wel wat, dus daarheen gereden. We zagen onderweg onafzienbare velden met suikerriet. Ik zou best eens willen zien hoe dat verwerkt wordt.
Halverwege de middag kwamen we in Salt Rock aan en toen we de camping zagen waren we meteen enthousiast: wat een ligging! Het mooiste (en duurste;)) deel lag pal aan de oceaan met een mooi zandstrand en een enorme branding. In zee was een bassin gemaakt waar veilig gezwommen kon worden, vanwege de enorme branding kwam er steeds vers zeewater binnen maar de haaien konden er niet in. We vonden een plekje onder hoge palmbomen en vandaar keken we over de oceaan, geweldig. We hebben er van genoten!

De laatste ochtend dat wij daar waren klopte een buurman op de camper: de dolfijnen zijn er. En ja hoor, een hele school dolfijnen zwom langs de camping. Je gelooft je ogen niet! Geprobeerd er foto's van te maken, maar ze zijn zo snel, zó springen ze uit het water en zó zijn ze weer weg! Toch een paar redelijk gelukt.
En dan denk je: zullen we nog een dagje blijven, morgen misschien weer dolfijnen kijken? Toch maar vertrokken, zo komen we nooit ergens.

Via een landelijke route het binnenland in, naar camping Drakensville bij Bergville. Wat ons van die route het meest bij is gebleven zijn de ontelbare bumps (verkeersdrempels), niet te geloven. Pas aan het einde van de middag arriveerden we op de mooie camping en zelfs redelijk vol omdat het weekend begonnen is. Helaas moesten we al gauw naar binnen vanwege een enorme regen- en onweersbui. De volgende morgen vertrokken we weer in een stralend zonnetje en reden eerst door Royal Natal National Park en 

een paar meter verder werden we al begroet door struisvogels, zebra's, springbokkies en wildebees. Behalve wij stonden er op die hele grote camping nog twee caravans. Mooie plek voor de rustdag!

Heerlijk van de zon genoten, met een boek en een wandelingetje, maar aan het einde van de middag kwamen er donkere wolken en kregen we weer onweer en regen over ons heen, en niet zo'n beetje ook. Zolang dat 's avonds en 's nachts is is dat geen probleem (hoewel het 's nachts flink afkoelt, dekbed is echt nodig) maar deze keer ging het de volgende dag verder. Het pad naar de weg was heel modderig en het nadeel is dat je dan niet kunt zien hoe diep de putten zijn!

Onderweg in Bethlehem boodschappen gedaan en mijn haar laten knippen bij een Indische barbier, hoe buitenlands wil je het hebben;) Een fijn idee dat je haar weer groeit, dan durf je nog eens iets te wagen. En voor het geld hoef je het niet te laten: 6.50 euro omgerekend. I.p.v. wassen is er een plantenspuit en drogen doe je buiten in de lucht!
Uiteindelijk belandden we op een camping bij Aldam aan de Allemanskraal Dam. Een hele grote camping waar we weer eens de enigen waren. Later kwam er nog een caravan bij, drukke bezetting! Winkel en restaurant gesloten, jammer, ter gelegenheid van Leo's verjaardag wilden we uit eten, dus dat wordt een prakje bloemkool uit Bethlehem, ook bijzonder!

Nog steeds is het nat en grijs, dan ziet het er allemaal toch wat minder aantrekkelijk uit. We hebben nog even een wandelingetje over de camping gemaakt naar het stuwmeer, maar dat was baggeren. Wel weer bokkies gezien en een mongoes, maar toen wij in beeld kwamen gingen ze er vandoor.
De volgende morgen nog even geïnformeerd naar de gamedrive maar dat kon alleen met eigen auto, en vanwege de regen van de afgelopen dagen, niet geschikt voor de camper. Jammer.

Op weg naar Bloemfontein waar we een aantal bezoeken gepland hadden.