Door naar Bloemfontein waar we om 17.30 uur verwacht werden bij vrienden. Eerst de nodige inkopen gedaan: eerst op zoek naar Abram se Winkel, een geweldige stoffenzaak waar ik weer wat stoffen met Afrikaanse teksten ingeslagen heb. Daar maak ik dan thuis weer e.e.a. van voor de verkoop t.b.v. Lebone Village. Vervolgens op zoek naar het nieuwste boek van Irma Joubert, dat ik graag in het Afrikaans wil lezen. Na drie winkelcentra uiteindelijk gevonden en toen was er nog tijd voor een terrasje.
Bij de vrienden aangekomen bleek de camper groter dan gedacht en was het ondoenlijk om deze op de oprit te parkeren, dus toch maar naar camping Reijneke en werden we aldaar opgehaald voor een reuzegezellige avond. Wat heerlijk om na een paar jaar gewoon weer te gaan zitten en verder te kletsen, super! De braai stond al klaar en aan het einde van de avond werden er al weer mooie plannen gemaakt voor de volgende keer dat we in Afrika zijn;) Wie weet!
We werden weer netjes terug gebracht naar de camping vanwaar we de volgende ochtend vertrokken naar Lebone Village (voor wie dit project niet kent: kijk onder het knopje Lebone Village voor de tekst van de informatiefolder). Na enig zoekwerk kwamen we daar rond elf uur aan en was er alweer een heel hartelijke ontvangst door Willem en Avril Snyman. Ook de predikant van een gemeente in Bloemfontein was aanwezig en we vielen meteen middenin plannen voor een nieuw project met deze kerkelijke gemeente. Vervolgens even een vlugge rondleiding over het terrein waarbij we kennis maakten met een aantal medewerkers en daarna met z'n vieren naar een restaurant in de stad voor een heerlijke lunch. En natuurlijk al heel wat bijgepraat over de diverse projecten.
We kregen een mooi plekje op het terrein bij het volunteer home zodat we gebruik konden maken van badkamer en keuken. Normaal gesproken ben je dan veilig achter een hek, maar helaas is de motor van het hek weer eens gestolen en kan de boel dus niet afgesloten worden. Gelukkig staat de toegang zodanig onder water dat het te voet lastig binnenkomen is;)
De laatste tijd heeft het hier erg geregend vandaar niet alleen wateroverlast maar ook ontelbaar veel mooie kleine gifgroene kikkertjes die overal voor je voeten weg springen, zelfs in het kantoor!
Met Willem en de social worker van Lebone zijn we in de township geweest. Bij Lebone worden door mensen uit de township tunneltjes van gaas gemaakt die over de groentetuintjes bij hun huis geplaatst kunnen kunnen worden. Die groentetuintjes worden regelmatig leeggegeten door geiten, kippen en ander loslopend spul, en met een tunnel over de groenten kunnen de dieren er niet bij. Wij hebben een paar tuintjes bezichtigd, en het werkt prima. Zo leuk om bij de mensen langs te gaan, ze zijn reuze trots op hun tuintjes! De hoop is dat andere bewoners van de township dit oppikken en ook een tuintje aan gaan leggen. Zo hebben ze wat te doen (er zijn daar heel veel werkelozen) en eten ze verse groenten. Leuk om de mensen die we op Lebone zien ook bij hun huisje te ontmoeten. En ze waren zo vriendelijk: ik mocht volop foto's maken en een oma kwam trots met een kleinkind aan voor een foto. Toen de dames de volgende dag uit de Lebone-bus stapten was er herkenning en iedereen riep gedag!
Die bus was één van de laatste projecten waar Vrienden van Lebone geld voor ingezameld heeft. De oude bus moest heel erg opgeknapt worden en dat ging teveel geld kosten. Bovendien was die oude bus niet geschikt om de mensen uit de township op te halen. Eerder werd deze bus gebruikt om de kinderen naar school te brengen maar nu er ouderen uit de township op Lebone komen helpen is die niet geschikt.
De wegen daar zijn nauwelijks wegen te noemen. En het werken op Lebone is een voorwaarde. De mensen krijgen wekelijks een voedselpakket en ook regelmatig wat zaad voor hun tuintje, gratis, maar niet voor niets. In ruil daarvoor wordt er van ze verwacht dat ze één dag per week komen helpen in de tuinen.
Een prima regeling, ik heb Willem en Avril een tekst van Visje gegeven: God zorgt voor het eten van de vogels, maar Hij gooit het niet in hun nest! Zo waar! Bovendien is het goed voor de eigenwaarde van mensen als ze hun eten verdienen.
Deze dagen vooral veel overleg, foto's, vragen, antwoorden, en plannen maken. Ook een vergadering bijgewoond met het bestuur en ook daar goede gesprekken gehad. Er werd gesproken over de toekomst, als Willem en Avril zich terug gaan trekken vanwege de leeftijd. Te zijner tijd zal er opvolging moeten komen; dat wordt een hele klus. Het zijn twee duizendpoten, maar het werk is heel divers. Het mooie is dat het bestuur zich daar heel erg van bewust is, maar tegelijkertijd vol vertrouwen dat God daarin zal voorzien!
We ervaren steeds weer dat wij met elkaar Lebone kunnen ondersteunen, maar er valt ook veel te leren, al was het maar hun grote vertrouwen in hun en onze Heere!
Toen vrijdagmiddag het weekend begon op Lebone zijn ook wij naar een ander plekje gegaan. Toen bleek dat we niet bij onze vrienden op de oprit konden staan, had een broer aangeboden om bij zijn huis te komen staan. Lekker in de buurt (het was best nog een aardig eind naar Lebone) en we kregen de sleutels van zijn huis zodat we gebruik konden maken van keuken en badkamer. Zelf was hij een paar dagen weg, dus we liepen niet in de weg. Het aanbod met twee handen aangenomen en zodoende stonden we vlakbij een winkelcentrum en makkelijk bereikbaar om opgehaald te worden. Dat was meteen al vrijdagavond toen Willem ons ophaalde om bij hen thuis te komen eten. Heel lekker en heel gezellig en we werden keurig weer bij de camper afgezet.
Het weekend brachten we grotendeels door met onze vrienden: zaterdagochtend gingen de heren wat klusjes doen en de dames shoppen. De rest van de dag lekker bij de camper met een boek!
Zondagmorgen met elkaar naar de kerk geweest en bij hen thuis gegeten, allemaal heerijk relaxed.
Maandag dus maar weer flink aan de slag, onze laatste dag in Bloemfontein. Nog even langs Lebone om foto's te maken van de kinderen die nu vakantie hadden en dus heerlijk 'thuis' waren. We werden begeleid door een jongedame van het 18+ huis en zij liet ons ook de leslokalen en de slaapkamers zien. De 18-plussers die nog niet zelfstandig de maatschappij in kunnen, mogen wat langer op Lebone blijven en krijgen een soort vakopleiding. Eén meisje werkte met de naaimachine, maakte lakens, kussenslopen en b.v. gordijnen. Eén jongen werkte in de keuken en leerde koken en bakken en weer een ander meisje had een 'kapsalon'. Zo leren ze om t.z.t. zelfstandig te kunnen worden.
En toen echt afscheid van Lebone Village. Nog niet van Willem en Avril, die gaan nog twee dagen met ons mee kamperen, supergezellig.
Maandagmiddag naar Naval Hill geweest, een heuvel midden in Bloemfontein, waar bovenop een Game Park is. Raar idee, midden in de stad giraffen, zebra's, wildebees en struisvogels gezien! Wel een flink hek er omheen hoor;). 's Avonds afscheid van onze vrienden, die kwamen nog even bij hun broer langs (waar we nog steeds op de oprit stonden), om nog even wat te drinken, te kletsen en nu echt afscheid te nemen. Zij komen in juni naar Nederland, dan hopen we elkaar weer te zien.
Voor (meer) foto's: menu/Zuid Afrika 2019/Bloemfontein/foto's Bloemfontein
Maak jouw eigen website met JouwWeb